- زنانی که خواستار حقوق بیشتر هستند معمولا با سیستم مواجه می گردند و این نشاندهنده یک جامعه پویا می باشد. حتی در چنین جامعه بسته ای که ساختار محافظه کار خود را حفظ کرده و اجازه نمی دهد که موضوعات به بحث گذاشته شود، و در حال حاضر با مناقشات جدیدی (با دنیای خارج) قرار دارد. این مناقشات برخی موضوعات بحث برانگیز (همچون حقوق زنان) را در دستور کار کشور قرار داده است. همچنان یک روند متضاد هم وجود دارد. تقاضاهایی وجود دارد اما سیستم مقاومت میکند.
- در مقایسه با قبل (سالهای 1979 تا 1982) ، برخی تحولات مثبت بوجود آمده است. بخشی از این روند دیالکتیکی و بخشی از آن در نتیجه تعامل با دنیای خارج بوده است. اما مکانیزم کنترل بر زنان ظاهرا تندتر شده است. به ویژه در مورد لباس که در گذشته منعطف تر بوده است.
- بی توجهی به مرور زمان در زنان بوجود آمده است . در جامعه یک پویایی وجود دارد. همه چیز در چالش است.
- همه امکانات و قوانین کشور برای تداوم تبعیض بین زنان و مردان طراحی شده است. زنان و مردان در کلاسهای جداگانه حضور می یابند و در ساختمانهای عمومی جداگانه کار می کنند. یک سیستم نظارتی وجود دارد.
بر این اساس که زنها نمی توانند هر کاری را بدون اجازه شوهر و پسرانشان انجام دهند و وقتی مطلقه می شوند فرزندان به پدر میرسند.
- برخی تابوها در حال شکسته شدن است. بحث در مورد موضوع زنان از جمله خشونت علیه زنها در رسانه ها شروع شده است. برنامه های حمایت از خانواده در نتیجه ابتکارات زنان شکل گرفته است برخی اقدامات سازمان یافته نیز اتخاذ شده است. یک کمیسیون حقوق بشر تاسیس شده است. یک ابتکار دیالوگ پایه گذاری شده تا قشرهای مختلف جامعه را برای بحث درباره مشکلات اجتماعی گرد هم آورد. زنان به جایگاه مخصوص برای ابراز نظرات به امیر عبدالله دعوت می شوند.
عمومی ترین زمینه برای زنان پزشکی و علوم اجتماعی است. برخی رشته ها مانند مهندسی به روی زنان باز نیستند. در عین حال دانشکده حقوق امسال اولین مراسم فارغ التحصیلی دختران را برگزار می کند. هرچند این پیشرفت در آموزش در عرصه کار منعکس نمی شود. سطح دخالت زنان در نیروی کار همچنان بین 5 تا 10 درصد می باشد. تبعیض یک جنبه منفی در مورد دخالت زنان هم در نیروی کار و هم در عرصه اجتماعی می باشد. تنها در بیمارستانها زنها و مردها می توانند در کنار یکدیگر کار کنند. همه نهادهای عمومی بخشهای جداگانه ای برای هر کدام دارند.سیاست دولت چنین تبعیضی را دیکته می کند. بخش خصوصی (بویژه اتاقهای بازرگانی) زمینه های بیشتری را برای زنان دارند و آنها حضور وسیعتری در آن دارند و از حقوق بیشتری نسبت به بخش عمومی برخوردارند.
نبود قانون مکتوب مانع دیگری در قبال زنان در مسیر تلاش برای حقوق اجتماعی و زندگی خصوصی آنهاست. یک قانون مدنی که زندگی خصوصی و اجتماعی زنان را در برگیرد. وجود ندارد. وقتی آنها حقوق خود را پیگیری می کنند با تصمیمات قضایی و اقدامات قضات و مطوعه ها (پلیس مذهبی زیر نظر دولت) مواجه می شوند.
در کنار عوامل عجیب و غریب محافظه کارانه در عربستان سعودی، تحولات در این کشور همچنین منعکس کننده تمایلات محافظه کارانه جهانی همچون تاثیرات جنگ خلیج فارس و حملات 11 سپتامبر می باشد. این رویداد، کشمکشهای جدیدی را موجب گشته و یک بعد منفی در باره زنان در عربستان داشته است. ما در یک جهانی زندگی می کنیم که محافظه کارتر می شود اگر چه تصویر در اینجا سیاه و سفید است.
ملاحظات:
خانم یاکن ارترک استاد دانشگاه خاورمیانه ترکیه می باشد و در فاصله سالهای 1979 تا 1982در دانشگاه ریاض بوده است. وی در این مصاحبه از گزارشی که قرار بوده برای سازمان ملل تهیه نماید، سخنی به میان نیاورده است.این مصاحبه در فضای مربوط به بحث حجاب در ترکیه منتشر و نامبرده در عین حال که در مورد عربستان محتاطانه و مجموعا مثبت صحبت کرده اما در مورد بحث حجاب در ترکیه گرایشات منفی و مخالف بروز داده است.
